Maya -- a bilingual blog

एकटकले मैले यतिखेर नितान्त सुदिपसँग वितेका केही पलहरू अनुभूत गर्न खोजिरहेको छु । पृष्ठभूमीमा शितु खरेलले गाएको गीत “टाढा रहेको हरेक पल, आफैलाई हजारौं जुनी जस्तो, गुन्जिएको आवाज झन कहि कतै आएको तिम्रो जस्तो..............” बजिरहँदा, एफ एम रेडियोमा लामो एन्टेना जोडेर सुदिप मसँगै असरल्ल परेर पल्टिएको हाम्रो चौरमा रेडियोमा एफ.एम खोजीरहेको क्षण झल्झल्ती याद भैराखेको छ । हुन पनि, भर्खर मात्र त थियो, श्रीनगर एफ.एम हाम्रो रेडियोले टिप्न थालेको । ऊ कति एकाग्र थियो, आफ्नो काममा ? जबसम्म रेडियोले श्री नगरको परीक्षण प्रसारणलाई टपक्क टिप्ने थिएन उतिखेर सम्म ऊ अति जिज्ञासु भएर रेडियोको मिटर घुमाइ रहेको हुन्थ्यो । अँ साँच्ची ऊ हामीसँग फुटबल पनि खेल्थ्यो कहिलेकाही । हामी गोल गर्नकै लागि फुटबल खेल्थ्यौं ऊ चाँही आफ्नो टिम विरुद्ध गोल नहोस् भन्ने मनशायले मैदानमा बलको पछि पछि दौडिरहेको हुन्थ्यो । ऊ र हामीमा धेरै भिन्नताका रेखाहरू प्रष्टै थिए । ऊ भावुक मुन्छे, हामी हरदम चञ्चल मन बोकेर हिड्ने मनुवा । उसको गाम्भिर्यताले मलाई अ‍ैले लागिरहेको छ, ईश्वर पनि असल र राम्रा मान्छेहरूलाई हर तरह आफूकहाँ लिन चाहन्छ । ए

पछिल्लो पटक नेपाली राजनीतिमा देखा परेको दलीय अविश्वासको खाडल अझ बढ्दै जान थालेको छ । यसले मुख्यत: नेपाली राजनीतिको आधारभूत गतिलाई उचीत दिशा दिनुको साटो अत्यन्त कठिन मोडमा ल्याएर अडाईदिएको छ । संविधानसभाको निर्वाचन , समयमै नयाँ संविधान , गणतान्त्रिक नयाँ नेपाल निर्माण तथा महत्वपूर्ण र जटिल मानिएको शान्ति प्रक्रियालाई तार्किक निश्कर्षमा पुर्याउनका लागि राजनैतिक दलहरूबीच भएका विभिन्न सम्झौताको मसि सुक्न नपाउँदै देखि अहिलेसम्म कुनै पनि राजनैतिक दलका नेताहरूले ती सम्झौताहरूलाई गम्भिर रुपमा लिएको पाइएको छैन् । अझ गम्भिर विषय त यो छ कि – हिजो आज पर्दा भित्र र बाहिर जे – जति क्रियाकलापहरु हुँदै आएका छन् यीनले कम्तिमा पनि नेपाली जनताले शान्ति प्रक्रियाको तार्किक निश्कर्षको लागि गरेको अपेक्षामा तुषारपात गर्ने र बेलैमा गणतान्त्रिक नेपालका न्यायप्रेमी जनताहरुको हितका लागि एक उत्कृष्ट र नमुनायुक्त संविधान नआउने तथ्यलाई पुनर्जिवीत गर्ने काम गरेका छन् । हुन त देश र जनताल