Skip to main content

कठै, हाम्रो नेपाली भाषा !

अतिरिक्त प्रहरी महानिरीक्षक नवराज सिलवाल तस्बीर स्रोतः न्यूज२४
हाम्रो देशमा राष्ट्रियताको निकै नै चर्को बहस हुने गर्दछ । विभिन्न उच्च पदस्थ ब्यक्तिहरूले खास खास ऐन मौकामा राष्ट्रियताको मुद्दालाई विशेष जोड दिएर प्रस्तुत पनि गर्ने गरेका छन् । तर मैले बुझ्न नसकेको खास कुरो चाँहि राष्ट्रियताको ठोस अर्थ के रैछ ? खाली सीमा मिचियो भनेर चर्का कुरा गर्नु ? भारतीय सीमा प्रहरी बलको दस्ता नेपाल छिरेर नेपाली कुटे भनेर चर्को कुरा गर्नु मात्र राष्ट्रियताको सवाल हो र ? के राष्ट्रियतासँग नेपाली भाषा र संस्कृतिको प्रयोग पर्दैन ?
पछिल्लो समय, हामीमा एउटा अत्यन्तै अनौठो भ्रम परेको छ – कि, संवाद, छलफल वा भलाकुशारीमा अङ्ग्रेजी शब्दको प्रयोगले हामीलाई बुद्दिजीवीको पगरी मिल्दछ । अधिकांश हामी कथित पढेलेखेकाहरू संवादका समयमा अङ्ग्रेजी शब्दावलीहरूको भरपुर प्रयोग गर्न खोज्दछौं र गर्दछौं पनि । जब कोही शुद्द नेपालीमा बोल्ने प्रयास गर्दछ वा बोल्दछ अनि हामीमध्य धेरैलाई लाग्दछ – त्यो बेफ्वाँकको नाटक हो ! अङ्ग्रेजी शब्दावलीहरूको प्रयोगका विषयमा धेरैपटक थुप्रै मान्छेहरूसँग मेरो घनिभूत छलफल भएको पनि छ । महाकवी देवकोटाको शब्दलाई सापटी लिएर भन्दा त्यस्ता "अङ्ग्रेजीबाज चश्मा" ढल्काएकाहरूको मिजास बिर्सनलायककै हुन्छ । केहि अङ्ग्रेजीबाज चश्मा ढल्काउनेहरूको जिकिर छ कि अङ्ग्रेजी शब्दहरूको प्रयोग विना संवादमा सरिक हुन उनीहरूका लागि कठिन छ । बानी परिसक्यो । केहिले त यसो पनि भन्छन कि नेपालीमा भन्दा अङ्ग्रेजीमा बोल्नु सजिलो छ । तर ख्वै किन हो आफू त जन्मदाको पहिलो रूवाईमा नै नेपाली लवज लिएर आइयो, पहिलो शब्द आमा सिकियो, बाबा भनियो, पापा, चिची, दादा, दिदी, माम भनेर जानियो । त्यसैले पनि होला, नेपाली भाषाप्रति निकै नै लगाव छ । तर ख्वै यी अङ्ग्रेजीबाजका घरका सबैजना अङ्ग्रेजीका धुरन्धर ज्ञाता थिए हुनन र नेपालीभन्दा अङ्ग्रेजी सहज लागेको होला । परन्तु, सरकारी अधिकारीहरूले नेपालीभाषालाई यसरी हेयका भावले नहेर्नु पर्ने नि !
एउटा यस्तै अङ्ग्रेजीबाज चश्मा पहिरिएका प्रहरीका उच्चपदस्थ अधिकारी नवराज सिलवालले बहुचर्चीत बहसमूलक कार्यक्रम 'साझासवाल' मा प्रयोग गरेको अङ्गेजी शब्दहरू सुन्दा मलाई चाँहि भाउन्नै भएर आयो । मलाई चित्त यस अर्थमा बुझेन कि कार्यक्रममा सरिक सहभागी मध्ये धेरैले उनको कुरोलाई कसरी बुझे होलान् ? के उनी कार्यक्रममा सरिक सहभागीहरूले बुझ्ने गरेर सरल नेपाली भाषामा आफ्ना कुराहरू राख्न सक्दैनथे होला ?
करिब ४५ मिनेटको कार्यक्रममा उनले मुश्किलले ७-८ मिनेट आफ्ना भनाइ राखे हुनन् । संवादको शुरूवात नेपाली शब्द 'निश्चय नै' को समानअर्थी अङ्ग्रेजी शब्द 'Obviouslyबाट आरम्भ गरेका उनले अन्तिम अङ्ग्रेजी शब्द 'Intervene'  जसको समानअर्थी नेपाली शब्द 'हस्तक्षेप गर्नु' को प्रयोग गरिन्जेल ७० भन्दा बढि अङ्ग्रेजी शब्दहरूको प्रयोग गरेका छन । उक्त छलफलमुलक कार्यक्रममा उनले झण्डै १० प्रतिशत भन्दा बढि अङ्ग्रेजी शब्दहरूको प्रयोग गरेका छन । एउटा उच्च पदस्थ सरकारी कर्मचारीले यसरी अङ्ग्रेजी शब्दको ब्यापक प्रयोग गर्नुलाई म एक सचेत नागरिकको हिसाबले कुनै पनि कोणबाट यसको म सकारात्मक विश्लेषण गर्न अस्वीकार गर्दछु । 

नवराज सिलवालले साझा सवालमा प्रयोग गरेका अङ्ग्रेजी शब्दहरूः-

Obviously , Register , Victim, Policy, Rape, Sexual harassment, Attention, Initiative, Concerned, Investigation, SP, Team, Command, Instantly, Unprofessionally, Establish, Generalize, Community, Exactly, Isolation, Support, Media, Majority of, Sensitive, General policy, Informally, Resolve, Right, Sexual offences, Police, Major, Distorted(कुरो बङ्ग्याइएको भावमा), Address (सम्बोधन), Individual, Officer, Case, Amend (सुधार), Take care, Social work, Satisfaction, Sure, Report, Double-victimized, Commitment, Topmost priority,Political party, Organization, Full commitment,  Re-address, Influence,Hundred percentages, Directorate (निर्देशनालय), Resource mobilize, Office, Authority, Assurance(वाचा), Differences, Domestic violence (घरेलु हिंसा), Elements, Justice, Protection, Correction, Access (पहुँच, सुलभता), Internal mechanism (आन्तरिक संयन्त्र), Complain, All in all, Major-issue, Head quarter, Local, Monitor, Intervene 

र, कार्यक्रम नहेर्नुभएको भए तल हेर्नुस --

Comments

  1. भाषा आफैमा माध्यम हो । यसलाई त्यसैको आलोकमा हेरियो भने त्यसबाट नतिजा निस्कन्छ । कुनैपनी भाषा आफैमा निर्विकल्प नहुने तथ्यलाई स्विकार गरेर आफ्नो अनुकुलता र सर्वसाधारणले बुझ्ने गरी जुनुकुनै भाषाका राम्रा शब्दलाई स्थानियकरण गरिनुमा नै भाषाको सम्मृद्धि सम्भव छ । यस अर्थमा निराजन भाईको चासो र चेतनालाई सराहना गर्दै आजको विश्वमा व्यक्तिको अभिव्यक्तिको विराटतालाई केवल भाषाको साँचोमा राखेर सिमित गर्न खोज्नु चै हुँदैन कि भन्ने मेरो मत रह्‍यो । चाहे त्यो कुनै ओहोदामा रहेको होस् या सामान्य नेपाली ।

    ReplyDelete

Post a Comment

प्रतिक्रिया ब्यक्त गर्दा सभ्य र सुसंस्कृत शैली प्रयोग गर्नका लागि सम्पूर्णमा सविनय अनुरोध गर्दछु ।

लोकप्रिय पोष्टहरू

अनि रोशन भाइले टिपेछन् ६ बाल्टिन बेरी

गएको साल, हेर्दै कलिला देखिने दुई जना ठिटाहरू तिक्कुरिला रेल बिसौनीको कुनामा मस्त चुरोटको पफ लिदैं गरेका बेला, "भाइहरू नेपाली हो ?" भनेर मैले सोधेको थिएँ । मेरो प्रश्न भुँइमा झर्न नपाउँदै, आफूले तान्दै गरेको चुरोट आफ्नो साथीलाई दिदैँ, झन कलिलो देखिने ठिटोले भनेथ्यो, "हो दाई । कसरी पो ठम्याउनु भो ?"  दुई फरक मुहारको बनोट लिएका मानिसहरू सँगै बसेर एउटै चुरोट तान्दैछन् भने ती पक्कै नेपालीहरू हुनुपर्छ, त्यसमाथि तिमीहरू नेपाली मैं बातचित गर्दै थियौ नी त । मेरो जवाफ सुनेपछि त्यो ठिटोले कपाल कन्याउँदै भनेथ्यो, "हाउ दाजु पनि, सारै मजाको पो हुनुहुदोँ रहिछ !" मैले बात मार्न खोज्दा, निसंकोच बात मार्न खोज्ने ठिटो त पूर्वतिरको लिम्बु भाइ रहेछन् । अनि खासै बात मार्न नचाहने चाँहि रहिछन् - काठतिरका बाहुन भाइ ।  त्यो दिन ती भाइहरू हेलसिन्कीबाट सवा घण्टाको रेल यात्रामा पुगिने ठाउँबाट काम पाइने आशामा साथीलाई भेट्न आएका रहेछन् । आफूलाई भेट्न निम्ता दिएको साथीसँग भेट  नभएपछि  कामको खोजीमा हेलसिन्की झरेका उनीहरूलाई  आफू बस्ने ठाउँतिर फर्कने क्रममा मैले भेट्न पुगेको थिएँ । छोटो भ...

घर कहाँ हो दाजुको ?

अन्तिम पटक ह्वाट्स एपकलमा तेर्ह मिनेट कुराकानी भएको ठ्याक्कै तीन महिनापछि ह्वाट्स एपमा तिमीलाई मेरो पछिल्लो ब्लग पोष्टको लिंक साझा गरेथेँ, करिब तीन हप्तापछि आजै बुनेले मीठो टिप्पणीसहितको सन्देश प्रवाह गर्ने क्रममा अम्रिकाबाट सोधी पठायौ, "Dai, I have a question, where is home? Nepal or Finland?" सायदै बुने तिम्रो प्रश्न यत्तिमै मात्र सक्किन्थ्यो भनेपनि मैले सजिलै भनिदिन सक्थेँ होला जसरी हाम्रै म्याग्दीका लोकगायक खड्ग गर्बुजाले आफ्नो ' पिरती ' एल्बमको एक गीतमा सोध्दा प्रश्न, "घर कहाँ हो मायालु?" कति सजिलै जवाफ दिएथीन् गायिकाले, "हिमालको काखैमा ।" तर तिम्रो प्रश्नमा जवाफ मात्र दिएर पुग्थेन्, त्यसले अन्तःस्करणको भाव पनि जान्न चाहन्थ्यो किनकी त्यसमा तिमीले थपेर पठाएथ्यौ - "What is your feeling since you've lived so many years in Finland?" म फिनल्याण्ड टेकेको वर्षदिन पनि त पुगेको थिएन् जतिबेला सन् २०१३ को हिउँदमा फिनल्याण्डमा मलाई पहिलो कामका लागि भनसुन गर्दिनुभएका दाजु राजन सुवेदीले, तिम्रो जत्तिकै गम्भीर त होईन् तर सिधा प्रश्न गर्नु भएथ्...

मेरो एउटा साथी छ (हुनुहुन्छ)

 " नीराजन, मेरो बेस्ट फ्रेन्ड हो ।" जन्मेर २६ वर्ष बिताएको देश नेपालमा मलाई यस्तो भन्ने कोही थिएन् । तर यतै फिनल्याण्ड आइपुगेपछि,  मलाई यस्तो भन्ने एक जना भेट्टिएकी थिइन् ।  जोसँग बसेर एकै कप चिया वा कफि पिएकै थिइँन्, मैले । मनभरीका बह न मैले उनीसँग केहि पोखेकै थिएँ, न त उनले विशेष केही त्यस्त्तो साझा गरेकी थिइन् मसँग । तर मलाई चिन्ने र मसँग सम्पर्कमा रहेका धेरै साथीभाइसँग उनले सुनाउन बिर्सेकी रहिन्छिन् कि निराजन उनको बेस्ट फ्रेन्ड हो ।  यो पढ्दै गर्दा यहाँलाई लाग्ला, कि आफूलाई बेस्ट फ्रेन्ड बताउने साथीका सम्बन्धमा लेख्ता पनि यसले किन भूतकालको प्रयोग गर्यो ? प्रश्न स्वभाविकै हो तर मेरो जवाफ अलिकति अस्वभाविक लाग्न सक्ला यहाँलाई । कि मलाई बेस्ट फ्रेन्ड भन्ने उनको, खासमा म  फ्रेन्ड पनि थिइँन् । न उनी थिइन्, मेरो कुनै त्यस्तो विशेष मित्र । बस्, हाम्रो सामान्य चिनजान मात्र थियो । केहि मानिसहरू हुँदारहेछन्, जो सामान्य चिनजानलाई मित्रताको नाम दिदाँरहिछन्, उनले जस्तै । अनि कोही यस्ता पनि हुँदा रहिछन् कि जोसँग हामी विशेष सामिप्यतामा भएको ठानेका हुन्छौं, तर उनीहरूका ...

क्लोरिनको झोल, वैज्ञानिकहरू र मेरी बोइको मुड्की

मेरो बाल्यकाल लगभग बोईसँगै बित्यो । त्यो चकचक गर्ने समय भएकाले मेरो चकचकसँग बोईलाई बेलाबेलामा झिझो लाग्नु स्वभाविक नै थियो । त्यसैले मैले अति नै अटेर गरेपछि बोईले मलाई भन्नुहुन्थ्यो -  "अहिले गाडूँला मुड्की (मुड्कीले हान्छु) ।" तर अहँ कहिल्यै पनि एक झापड खानुपरेन । मुड्की नै खानु नपरेपछि मेरो चकचक थामिने कुरै थिएन, त्यसैले बोईले पनि मुड्की गाडूँला भन्न छाड्नुभएन अनि मैले चकचक गर्न । मेरी बोईले यस धरा छोडेको पनि यहि हिउँदमा बर्षदिन पुग्दैछ, तर बोईले भन्ने गरेको "अहिले गाडूँला मुड्की" मेरो मनमा गडिरहेको छ, अनि यसो सोच्छु, दुईचार पटक बोईले साँच्चिकै मुड्की गाड्नुभएको भए, मेरा चकचक उहिले पहिले नै खत्तम हुन्थे कि ?  तर खासमा चकचक भन्ने जिनिस त्यत्तिकै खत्तम भएर गैहाल्ने कुरो हैन रहेछ । न त यो उमेर बढ्दै गएपछि आफै घट्दै र पछि निस्तेज नै हुने रहेछ । यसले खासमा उमेर बढ्दै गएर केश पाक्दै गएपनि आफ्नो स्वरूपमा अलिकति फेरिदै तरह तरहका रूपमा प्रकट हुँदै पो जाँदो रहेछ कि ? भन्ने निचोडमा पुगेको छु । यस्तै केहि केश पाक्नै थालेका मान्छेहरूको चकचक कोरोनको त्रास बढ्दै गएपछि अलिकति भि...

बोई, बार्ह वर्षमा खोलो किन फर्किएन् ?

हिजो भर्खर जस्तो लाग्छ, २७ औं वसन्तमा हिड्दै गरेको म विना कुनै योजना देश छाडेर परदेश हिडेको । आज १२ वर्ष नाघिसकेछ, परदेश भनिएको ठाम देशजस्तै अनि देश ठानिएको ठाम परदेशजस्तै भएको । मेरी बोइ भन्नुहुन्थ्यो, "बार्ह बर्षमा खोलो फर्किन्छ ।" बार्है बर्ष वितिसकेछन्, म मान्छे भएर होला सायद आफूले आएको बाटैबाटो घर फर्किन नसकेको ! बोइ नफर्किने गरी गएको पनि ५ वर्ष त नाघिसकेछ, सायद अझै हुनुहुन्थ्यो भने फोन गरेर म सोध्दो हुँ, - बोइ बार्ह वर्षमा खोलो कसरी फर्किन्छ ? सिकाइमाग्दो हुँ फर्किने सुत्र, शिरोपर गर्दो हुँ ती सुत्रहरू र लाग्दो हुँ ढोडेनीको पक्की पुल तरेर किनारै किनार तेर्सिएर घैयारासम्म अनि अलिकति माथि उक्लिएर हाम्रा जिजुको पालादेखिको हाम्रो स्थायी ठेगाना उही ढुंगेपाली टोलमा । छिर्दो हुँ आफ्नै मेहनतले बनाएको साढे दुई तले पक्की घरको दैलोभित्र ।           दिनहरू यस्ता पनि थिए, जहिले म कविताहरू लेख्ने गर्थेँ । मेरा कविताहरूमा देश छाड्नेहरूलाई स्वदेशमैं बस्नु भनेर आव्हान हुने गर्थे । अहिले म तीनै कविताहरूका पात्र बनेर आफैले बाँच्नु परेको परिस्थितीलाई पचाउने प्रयत्न गर्दै...